Whatsapp RSS feed

Vrijwilliger Maurice van Surksum: 'Als ik morgen wegval, moet het doorlopen'

ARTIKEL
Facebook Linkedin Whatsapp
Karlijn Raats, donderdag 30 oktober 2025
292 sec


Genomineerde Sportvrijwilliger van het Jaar 2025 is bouwmeester achter jeugdvoetbal v.v. Eemdijk

Maurice van Surksum (50) bewijst dat vrijwilliger zijn geen bijrol is, maar een hoofdrol achter de schermen. Want met zijn ongekende energie is Van Surksum de motor achter de explosieve groei en professionalisering van de jeugdafdeling bij v.v. Eemdijk in gemeente Bunschoten. Wat begon bij het veld van zijn jonge zoon, groeide in acht jaar uit tot een allesomvattende rol bij voetbalvereniging v.v. Eemdijk: van jeugdvoorzitter tot wedstrijdcoördinator, van stagebegeleider tot bedenker en ontwikkelaar van content voor mediakanalen.


Van Surksum combineert zijn vrijwilligerstaken met een veeleisende voltijdbaan bij Voestalpine, een fabrikant van onderdelen voor de automobielindustrie. Daar is hij verantwoordelijk voor het stroomlijnen van logistieke processen en innovatie. 'Het mooie is: ik kan veel dingen combineren. De club zit op loopafstand van mijn werk, dus ik kan mijn pauzes gebruiken om even iets te regelen.' Zijn werk voor de club en zijn functie bij een internationaal bedrijf met 700 medewerkers versterken elkaar: 'Als ik bij Voestalpine een proces kan verbeteren, kan ik dat ook bij v.v. Eemdijk.'

Jeugdboost

Toen Van Surksum in 2017 echt actief werd als sportvrijwilliger, had v.v. Eemdijk zo'n zestig jeugdleden. Inmiddels telt de club er meer dan 185, die spelen op drie velden, waarvan twee kunstgrasvelden. Van Surksum zet er meteen een kanttekening bij. 'Die groei kun je natuurlijk niet op z'n beloop laten; daar moet je wel werk van maken.' En dat deed hij. Als jeugdcoördinator zette hij trainingsschema's in Excel op voor de mini's, de 'Groene Tijgers', en benaderde hij actief clubs in de regio voor toernooien. Hij maakte flyers, trok sponsors aan en ging met hen in gesprek. Zo nam de club het bedrukken van shirts over van sponsors in ruil voor extra sport- en spelmateriaal.


Kaderstructuur

'We wilden niet zomaar groeien; we wilden goed groeien', legt hij uit. 'We voeren vanaf het begin gesprekken met ouders die niet per se een trainersachtergrond hebben, maar wel didactisch sterk zijn. Dan vraag ik: wat kunnen we doen om jou aan boord te krijgen? We bieden bijvoorbeeld een trainerscursus aan bij de KNVB.' Dankzij die aanpak heeft Eemdijk tegenwoordig een gemengd jeugdkader van gediplomeerde trainers, stagiairs en ouders met kennis van zaken.


'We wilden niet zomaar groeien; we wilden goed groeien'

Van Surksum wil niet alleen bouwen, maar ook behouden. En dat vereist structuur. 'We zijn gaan werken met leeftijdscoördinatoren. Voor elke lichting heb ik een contactpersoon. Die koppel ik direct aan trainers en stagiairs, zodat die meteen weten bij wie ze terecht kunnen. Elk seizoen wordt geëvalueerd, per fase, per team en per trainer. We kijken wat goed gaat en waar we moeten bijsturen. Want het werkt alleen als je met meerdere mensen de kar trekt. Eén persoon die alles weet en alles doet, dat is niet houdbaar voor een langetermijn-clubstructuur. Veel coördinatoren zijn ouders. Als hun kind stopt met voetballen, haken ze soms af. Daarom zoek ik nu al mensen die het niet vanwege hun kind doen, maar alleen voor de club.'

Stagiairs

Van Surksum heeft contacten gelegd met mbo-scholen; de club is nu een geaccrediteerd leerbedrijf. Daardoor vinden jaarlijks vier tot vijf stagiairs van sportopleidingen of facilitair-managementopleidingen hun weg naar de club. Ze besteden 200 tot 300 uur aan het trainen van de jeugd of helpen achter de bar. Van Surksum regelt de intakegesprekken met de stagiairs, koppelt ze aan de juiste coördinatoren en bewaakt de voortgang. 'Ik geef de stagiairs het jeugdplan dat ik heb geschreven en we bespreken wat ze nodig hebben voor school. Daarna laten we ze meelopen in een team onder begeleiding van een van de coördinatoren. Geen toeters en bellen, gewoon goed geregeld.' De club is nu al drie seizoenen lang een structurele leerplek, soms ook voor een 20- tot 30-urige snuffelstage van middelbarescholieren.


Bouwen samen met bestuur

Wie het sportpark van v.v. Eemdijk bekijkt, ziet overal de sporen van groei, maar die zijn niet op het conto van één persoon te schrijven. Van Surksum wil daar duidelijk over zijn: 'De staantribune, het jeugdpleintje met ballenkarren, de opknapbeurt van het sponsorhome, dat hebben we allemaal als bestuur samen gedaan. Ook de organisatie van de grote derbyfeesten, met duizenden bezoekers, was echt een teamprestatie. Ik sta graag aan het begin van iets, maar ik ben geen soloheld. We hebben hier een club die mee wil bewegen. Juist dat maakt het verschil.' Toch blijft loslaten lastig voor hem, omdat hij zo betrokken is bij de club. Zijn naam wordt dan ook snel genoemd, bijvoorbeeld als het gaat om het bestellen van spelmateriaal, het verplaatsen van een wedstrijd of de teamindeling. 'Laatst zei iemand: "Ik hoorde dat jij de wedstrijdsecretaris bent voor dames 18+?" Terwijl ik dat al een jaar geleden heb overgedragen', zegt hij lachend. 'Ik probeer wel steeds meer dingen over te dragen. De kleding wordt binnenkort door iemand anders overgenomen. Dat moet ook, want je naam zingt rond en voor je het weet blijf je op elk lijstje staan.'


'Ik wacht niet totdat er vanzelf iets ontstaat. Ik begin eraan en bouw het op'

Buiten het veld

Van Surksums inzet reikt verder dan het veld. Hij maakt ook deel uit van het vrijwilligersteam dat contact onderhoudt met de gemeente en aannemers. Als bestuurslid werkt hij nauw samen met een vertrouwenspersoon. Het algemene contact met de gemeente verloopt via het bestuurslid Algemene Zaken, maar Van Surksum schuift ook aan bij gesprekken over parkeervoorzieningen of de inzet van de wijkagent, bijvoorbeeld wanneer er hangjongeren op het sportpark zijn. Ook stemt hij zaken af met SRO, zoals doordeweeks bij het afgelasten van een wedstrijd in verband met slechte weersomstandigheden.
#S'We hebben hier een club die mee wil bewegen. Ook als ik morgen wegval, moet het doorlopen'


Clubgevoel

Wat Van Surksum het meeste drijft? 'De laagdrempeligheid, de gezelligheid en de saamhorigheid. Ik zeg weleens: of je nu bij een damvereniging zit of bij het voetbal, het gaat om het gevoel dat je ergens bij hoort. We doen het met z'n allen. Ik ben zelf drie tot vier avonden per week op de club. Het is een familiegevoel en clubgevoel tegelijk, als een warme deken. De feedback van bijvoorbeeld ouders is daarbij heel belangrijk; daar krijg ik een soort energieboost van. Nee, waardering kom ik absoluut niet tekort! Die warme deken van de club compenseert alle moeite die ik als vrijwilliger doe.'


Toekomst

Gevraagd naar de toekomst zegt Van Surksum nuchter, maar vastberaden: 'We zijn geen arme club, maar we geven het geld bewust uit. We verhuren de kantine nu drie keer per week aan een bso en bekijken of we dat structureel kunnen doen. Een aparte ruimte voor de bso, een terras, uitbreiding van de kantine en betere kleedkamers: dat zijn dingen die we als bestuur op de lange termijn willen realiseren en waarvoor we subsidie aanvragen. Ook bouwen we aan continuïteit in het kader, want wat heb je aan een mooi sportpark als je geen mensen hebt om de kinderen te begeleiden?'
Van Surksum wijst op de vergrijzing van de vrijwilligers. 'We hebben fantastische vrijwilligers; sommigen zijn al in de zeventig. Maar die groep wordt kleiner. En om nieuwe vrijwilligers te werven, moet je creatief zijn. Dat zijn vaak ouders, die nog niet met pensioen zijn, dus die krijgen kleine taken: uurtje bardienst hier, uurtje in een commissie daar. Je moet mensen het gevoel geven dat ze welkom zijn en dat hun inzet telt.' Wat zijn geheim is om mensen enthousiast te maken? Hij denkt even na. 'Misschien dat ik graag zelf begin. Ik wacht niet tot iets vanzelf ontstaat; ik bouw het zelf op. Of het nou gaat om trainers opleiden, stages opzetten of sponsors benaderen: ik begin ergens aan, breng het op gang en laat het groeien. Dat doe ik het liefste, en dan is het aan anderen om het mee op te pakken. Want je moet als club niet afhankelijk zijn van één persoon; als ik morgen wegval, moet het doorlopen. Dat is het mooiste compliment dat je kunt krijgen als vrijwilliger: dat het zonder jou ook blijft draaien, omdat je het goed hebt neergezet.'


Tickets voor Green Gala: Vier het feest mee!

Het jaarlijkse Green Gala, het sectorfeest voor iedereen in de groene sportwereld, vindt dit jaar voor de vierde keer plaats. Tijdens dit evenement worden traditiegetrouw de beste fieldmanager, beste greenkeeper en de beste studenten van het jaar gekozen. Nieuw in 2025 zijn twee extra categorieën: de Sportvrijwilliger van het Jaar en het BVO-Grasteam van het Jaar. De presentatie is in handen van dagvoorzitter Joris van Meel, die het programma op zijn bekende enthousiaste manier zal leiden.

Het gala wordt gehouden op een nieuwe en feestelijke locatie: Landgoed De Horst in Driebergen, centraal in het land. Bezoekers ontvangen bij aankomst een groene strik en maken tijdens een energieke liveshow kennis met de winnaars.

Datum: Woensdag 26 november
Tijd: 15.00 – 21.00 uur
Locatie: Landgoed De Horst, Driebergen

Tickets voor dit evenement kunnen besteld worden via deze link


Gemeente Bunschoten
LOGIN   met je e-mailadres om te reageren.

REACTIES
Er zijn nog geen reacties.

Tip de redactie


ONDERDELEN
Archief
Dossiers
Green Industry Profile
Webshop
ONDERDELEN