| 
| Hoofdgreenkeeper Christian Nueboer: 'Mijn collega's zouden meer moeten verdienen dan ik' |  |  |  |  |  |  | 
 Greenkeeper of the Year-genomineerde werkt vanaf zijn 23e aan hecht, gemotiveerd en taakvolwassen team
Christian Nueboer, hoofdgreenkeeper op golfbaan Zeewolde, was in 2015 met 23 jaar de jongste hoofdgreenkeeper van Nederland. Sinds die tijd leidt hij zijn greenkeepersteam als een praktische leider, die rust en richting brengt, vertrouwen uitstraalt en zijn team zelfsturend en taakvolwassen heeft gemaakt. 'Er zitten straks negen collega's met mij in de zaal die de prijs net zo goed verdienen als ik.'|  |  | 447 sec | 
 Nueboer is als hoofdgreenkeeper verantwoordelijk voor de technische en operationele gang van zaken op de golfbaan: onderhoud van greens en fairways, beregening, planning, teammanagement en innovatie. Hij geeft leiding aan ongeveer negen vaste greenkeepers plus een aantal oproepkrachten en legt verantwoording af aan de manager van de club. Al snel in zijn loopbaan werd Nueboer assistent-hoofdgreenkeeper. Op zijn 23e werd hij gevraagd om de weggevallen hoofdgreenkeeper op te volgen, een leeftijd waarop veel vakgenoten pas hun eerste meters maken. 'Er waren toen collega's die al veel langer in het vak zaten. Het voelde als een enorme verantwoordelijkheid om daar leiding aan te geven. Maar ik waagde de sprong omdat ik begreep dat die kans niet snel terug zou komen.' Nu, tien jaar later, is zijn invloed onmiskenbaar. Zijn stijl van leidinggeven is authentiek en mensgericht. 'Ik sta niet boven mijn teamleden', zegt hij. 'Het gesprek moet altijd kunnen plaatsvinden, ook als we het oneens zijn. Wel ben ik degene die de knoop doorhakt.' Juist dat maakt zijn team sterk: er is ruimte voor meningen, experimenten en feedback. 'Niemand neemt een blad voor de mond bij ons. En dat is goed. We werken samen aan iets moois.'|  | 
 
|  |  | 'Het gesprek moet altijd kunnen plaatsvinden, ook als we het oneens zijn' |  |  |  |  |  Teamcultuur voor allesVraag Nueboer wat hem het meest trots maakt en hij begint over zijn mensen. Niet over investeringen, machines of renovaties, maar over zijn team van negen vaste greenkeepers. 'Zij zijn er door dik en dun. Zij zijn degenen die zorgen dat de kwaliteit van de baan constant goed is. Ik geloof in verantwoordelijkheid geven, in het vertrouwen dat medewerkers hun werk zelf kunnen inschatten en organiseren. Bij ons hoef ik niet te zeggen: heb je een uurtje over? Help dan hem even. Ze doen dat uit zichzelf. Iedereen kent zijn rol en heeft zijn specialisatie, zoals de kooimaaier bedienen, messen slijpen, beluchten of beregenen. Maar iedereen weet ook: samen helpen we de baan vooruit. Soms brainstormen we om vier uur met een biertje over van alles, bijvoorbeeld wat we kunnen doen om een bepaalde hole uitdagender te maken. Voordat ik zoiets aankaart bij het bestuur, heeft iedereen al meegedacht.'LeiderschapsstijlNueboers leiderschapsstijl is ontspannen, mensgericht en duidelijk. 'Toen ik nog assistent-hoofdgreenkeeper was, heb ik acht jaar lang een bijbaan gehad bij een akkerbouwbedrijf. Toen ik een paar jaar hoofdgreenkeeper was, ben ik daarmee gestopt. Ik heb de instelling van deze boer meegenomen. Ondanks de druk om zoveel mogelijk uit zijn gewassen te halen, straalde hij het vertrouwen uit dat alles goed zou komen. Hij gaf vertrouwen aan zijn mensen en nam ze serieus. Het was ook een eyeopener voor mij dat je je niet autoritair hoeft te gedragen om leider te zijn.' Dat geven van vertrouwen heeft ertoe geleid dat zijn team taakvolwassen en zelfsturend is. 'Vroeger vond ik het spannend om met verlof te zijn. Nu weet ik: als er wat is, bellen ze wel.'Nueboer noemt zijn assistent-hoofdgreenkeeper Wilco Roskam 'de sleutel tot het succes'. 'Doordat hij de dagelijkse aansturing doet, heb ik ruimte om een maand, jaar of zelfs tien jaar vooruit te denken, zoals op het gebied van duurzaamheid of innovatie. Dat is de meest onderschatte rol in een greenkeepingteam. Als je een goede tweede man hebt, kun je als hoofdgreenkeeper het verschil maken. Je moet wel elk jaar iets doen op het gebied van duurzaamheid of innovatie, want stilstand is achteruitgang.'
 'In het begin dacht ik dat ik alles tegelijk kon doen, zowel meedraaien op de baan als overleggen en plannen. Maar na een jaar of twee merkte ik dat dat niet houdbaar was. Je loopt vast in half afgemaakt kantoorwerk, of je moet halverwege een werkdag ineens weg voor een afspraak. Dat vreet energie. Toch blijft actief werk belangrijk voor me, ook nu nog. Af en toe de holecutter pakken, zelf holes verzetten, een green maaien, dat moet je als hoofdgreenkeeper blijven doen, want wat er buiten gebeurt, zie en voel je niet vanachter een bureau. Verder is een goede tweede man in je team echt goud waard. Iemand die de dagelijkse planning en aansturing moeiteloos oppakt. Vanmorgen was ik bezig met opmeten voor een tee-renovatie, dus ik appte mijn assistent: 'Kun je even dit spuiten en dat oppakken?' Ik kreeg een duimpje terug. Later keek ik op het planbord en zag ik dat het al geregeld was. De jongens weten precies wat ze moeten doen. Wie het uitvoert, maakt me niet uit, als het werk maar gebeurt, en goed gebeurt. Dat zit in ons team wel snor. Daarom kan ik hier nu rustig een uur met jou zitten praten zonder bang te hoeven zijn dat het werk op de baan stilvalt.'
 Veelzijdig vakGreenkeeping is allang niet meer een kwestie van maaien alleen. Nueboer beschrijft zijn werk als een combinatie van techniek, data, planning, menselijk leiderschap en zelfs communicatie. 'Vanmorgen stond ik bij een gesprongen beregeningsleiding te graven met de jongens; op een andere dag verdedig ik een voorstel van tienduizenden euro's bij het bestuur. Die breedte van het vak is precies wat mij trekt, en wat me in het begin van mijn loopbaan verbaasde. In het café dachten ze vroeger dat ik het hele jaar op de grasmaaier zat, maar ik ben deels ICT'er, deels projectmanager en deels gastheer.' Nueboers technische achtergrond helpt: hij begon ooit aan de hts met werktuigbouwkunde en heeft een grote liefde voor techniek behouden. 'Machines, data, bodemstructuren, daar kun je zo veel mee winnen, mits je begrijpt waarom je iets doet.'KwaliteitsslagOnder Nueboers leiding zijn op Zeewolde talloze innovaties doorgevoerd. De club nam twee elektrische maaiers van het type Toro Greensmaster eTriflex 3370 in gebruik om de greens en foregreens te maaien. Ook wordt er autonoom gemaaid. Op het gebied van beregening maakte Nueboer de overstap naar een dubbelrij-besproeiingssysteem dat de hoeveelheid water en de draaitijd met circa dertig procent kan reduceren. 'De afgelopen drie jaar hebben we ook veel voordeel gehaald uit autonoom maaien', zegt Nueboer. 'Op de fairways van de kleine par 3 en 4 loopt nu een robotmaaier. Op de drivingrange doen een maaier en ballenraper hun werk automatisch. Dat zijn uren die we niet meer zelf hoeven te maken. In het hoogseizoen kunnen we die personeelsuren anders inzetten en daarmee de kwaliteit verder opschroeven. Want kwaliteit zit hem niet alleen in techniek, maar vooral in tijd en aandacht. Wil je topkwaliteit leveren, dan moet je 80 procent van de tijd kunnen maaien en slechts 20 procent bezig zijn met bijzaken. Andersom - 90 procent van de tijd bezig zijn met randzaken en om 18.00 uur nog nét die ene green proberen te maaien - dat houdt geen team vol. De ruimte die we nu hebben, maakt écht het verschil. Zeker het afgelopen jaar heeft dat zich terugbetaald in een hogere score op Leading Courses. We gingen van een beoordeling van 50 naar 24; dat zijn cijfers waar je het voor doet. En wat misschien nog wel belangrijker is: het is fijn als we die respons ook direct van leden of greenfeespelers krijgen. Want uiteindelijk zijn wij er voor hen: zonder spelers geen golfbaan en zonder kwaliteit geen beleving.'Vooruitgang door uitproberenNueboer experimenteert ook, maar altijd met een doel, en hij durft het toe te geven als een experiment niet slaagt zoals verwacht. Zo was het zijn idee om van het hole-prikken af te stappen en de waterbeluchtingsmachine VGR TopChanger XP voor de greens te gebruiken. 'Na een jaar bleek dat we het niet haalden en prikten we alsnog; dit jaar prikken we waarschijnlijk opnieuw. Dat soort dingen moet je durven toegeven. Als mensen weten wat je probeert te bereiken, snappen ze het als het even niet lukt. Vooral omdat ik mijn keuzes niet alleen onderbouw, maar ook realistisch ben en vertel dat de kans bestaat dat iets niet slaagt. Ik ben eerlijk in het managen van de verwachtingen, maar geloof ook dat fouten maken een vorm van vooruitgang is. Toen ik net hoofdgreenkeeper was, nam ik veel dingen over van de oude garde. Maar bij sommige dingen dacht ik meteen: dit kan sneller, beter, efficiënter. Dan moet je uit je comfortzone durven stappen en accepteren dat je onderweg fouten maakt. Als het dan misgaat, moet je daar ook open over zijn. Gewoon bespreken: leuk geprobeerd, maar het werkte niet. Dat is helemaal niet erg; zo ontdek je of je op de goede weg zit. Ik probeer de social media bij te houden. Vakgenoten posten daar allerlei trial-and-errors, zowel nationaal als internationaal. Ook hier pik ik vaak leuke en handige dingen uit.'
Als vroeger iemand zei: we doen dit al twintig jaar zo, dus waarom zouden we het anders doen? wilde Nueboer altijd weten waarom men dat al twintig jaar op dezelfde manier deed. 'En dat heb ik nog steeds. Als iemand het niet kan uitleggen, heb ik daar moeite mee. Nu zie ik jonge greenkeepers in mijn team die precies dezelfde vragen stellen als ik toen: waarom doen we dit zo? Kan het anders? Het is mooi als ik dan kan zeggen: oké, doe het maar. Probeer het gewoon op één green. Ik denk dat het niet werkt, maar als jij ervan overtuigd bent, probeer het maar. En ja, dan blijkt soms dat het inderdaad niet werkt, maar het is mooi voor een greenkeeper om de ruimte te krijgen om iets testen.'|  |  | 'Waardering en verantwoordelijkheid zorgen ervoor dat greenkeepers extra stappen willen zetten' |  |  |  |  |  Nueboer is niet alleen innovatief, hij is ook het type dat veranderingen zacht kan laten landen. Het werk van greenkeepers is vaak onzichtbaar en dat probeert hij te veranderen. Zo maakte hij een Instagram-account aan waarop hij laat zien wat er allemaal gebeurt op en rond de baan - niet alleen voor golfers, ook voor de club. 'Ik ben trots op wat we doen en het is leuk om mensen dat te laten zien. De meeste leden zijn gepensioneerd en hebben geen Instagram, maar als ik ze erover vertel, kijken ze toch. Dan zijn ze vaak verrast over wat er allemaal in het baanonderhoud gebeurt, en dat zorgt ervoor dat ze ons beter begrijpen.'
 Waardering voor het teamWaardering voor het team moet wat Nueboer betreft niet blijken uit complimenten, maar uit faciliteiten en beloning. Zo weet hij hoe belangrijk een goede werkplek is. 'De recente verbouwing van ons teamonderkomen is een goed voorbeeld van meedenken door bestuur en management. Twee jaar geleden heb ik tijdens de alv laten weten dat bepaalde arbotechnische zaken niet langer verantwoord waren. Het gebouw voldeed niet meer aan de eisen. Dat het bestuur vervolgens instemde met een volledige verbouwing, inclusief kantine, kleedkamers en werkplaats, zegt voor mij heel veel. Het geeft aan dat de bestuursleden onze rol serieus nemen en waarderen wat wij als team op de baan neerzetten. Vaak zie je dat er miljoenen worden vrijgemaakt voor een hole-renovatie, maar dat een investering van drie ton in de werkplaats of het verblijf lastig te verkopen is. Terwijl die werkomgeving minstens zo belangrijk is voor de kwaliteit van de baan. Je ziet het misschien niet meteen aan het gras, maar de impact is er zeker: in de manier waarop het team zich gedraagt, hoe zorgvuldig men omgaat met materiaal en met elkaar. Niet alleen buiten, maar ook binnen: bij de slijpbank, in de lunchruimte, bij het ophangen van de werkkleding. Bij ons heeft die nieuwe werkplek het werkplezier en de onderlinge trots versterkt.''Zonder mijn team ben ik nergens'Nueboer vervolgt: 'Ik zit ook in appgroepen met greenkeepers, onder meer uit Engeland. Dan zie je nog vaak dat er op ergonomie en voorzieningen wordt bezuinigd, maar onder de streep betaal je daar als club een prijs voor. Als mensen geen fijne, functionele werkplek hebben, kun je niet verwachten dat ze elke dag het beste van zichzelf geven. Het hoeft niet luxe te zijn; greenkeepers zijn niet veeleisend, maar ze moeten wel droog en warm kunnen zitten tijdens de lunch. Het zou normaal moeten zijn dat ze ergens fatsoenlijk hun broodje kunnen eten. Die waardering verdienen ze meer dan wat ook, want ze werken in weer en wind om de kwaliteit van de golfbaan te verbeteren en hoog te houden. Investeer eens in een borrel met een stukje vlees; dat kost je een uur, maar je krijgt er weken plezier voor terug. Zonder mijn team ben ik nergens.'| Tickets voor Green Gala: Vier het feest mee!Het jaarlijkse Green Gala, het sectorfeest voor iedereen in de groene sportwereld, vindt dit jaar voor de vierde keer plaats. Tijdens dit evenement worden traditiegetrouw de beste fieldmanager, beste greenkeeper en de beste studenten van het jaar gekozen. Nieuw in 2025 zijn twee extra categorieën: de Sportvrijwilliger van het Jaar en het BVO-Grasteam van het Jaar. De presentatie is in handen van dagvoorzitter Joris van Meel, die het programma op zijn bekende enthousiaste manier zal leiden.
 Het gala wordt gehouden op een nieuwe en feestelijke locatie: Landgoed De Horst in Driebergen, centraal in het land. Bezoekers ontvangen bij aankomst een groene strik en maken tijdens een energieke liveshow kennis met de winnaars.
 
 Datum: Woensdag 26 november
 Tijd: 15.00 – 21.00 uur
 Locatie: Landgoed De Horst, Driebergen
 
 Tickets voor dit evenement kunnen besteld worden via deze link
 
 | 
 | LOGIN  
met je e-mailadres om te reageren. | 
 
Tip de redactie|  |  |  |  | Er zijn nog geen reacties. |  |